Ο πίνακας χαρακτήρων ASCII περιλαμβάνει 128 χαρακτήρες. Οι πρώτοι 32 από αυτούς, που καταλαμβάνουν τις θέσεις 00-1F καθώς και ο τελευταίος του πίνακα (θέση 7F) αφορούν χαρακτήρες ελέγχου: κωδικοί, που αρχικά είχαν σκοπό να μην αντιπροσωπεύουν εκτυπώσιμους χαρακτήρες, αλλά να ελέγχουν συσκευές, όπως τα τηλέτυπα και οι εκτυπωτές που αναγνωρίζουν τον πίνακα ASCII, ή να παρέχουν μετα-πληροφορίες που σχετίζονται με τη ροή δεδομένων, όπως αυτές που αποθηκεύονται σε μαγνητικές ταινίες. Έτσι, ο χαρακτήρας π.χ. 07 (bell) ήταν εντολή προς το τηλετυπικό μηχάνημα να κτυπήσει το καμπανάκι (!), ενώ ο χαρακτήρας 0Α (line feed) ήταν εντολή προς τον εκτυπωτή να προχωρήσει το χαρτί κατά μία γραμμή.
Σήμερα, οι κωδικοί αυτοί είναι σχεδόν στην αφάνεια, αν και ορισμένοι εξακολουθούν να αναγνωρίζονται από συσκευές και προγράμματα. Το Word π.χ. που μας απασχολεί εδώ αναγνωρίζει τους κωδικούς 08-0E και 1E-1F, αν και ορισμένοι παράγουν διαφορετικό αποτέλεσμα από τον αρχικό τους σχεδιασμό. Για να δείτε πώς λειτουργούν, μπορείτε να τους εισαγάγετε σ' ένα έγγραφο με συντομεύσεις της μορφής ALT+Num[xxxx], όπου "[xxxx]" είναι ο κωδικός του χαρακτήρα στο δεκαδικό σύστημα και με μορφή τετραψήφιου, που θα πληκτρολογήσετε στο αριθμητικό πληκτρολόγιο (Num). Π.χ. η συντόμευση ALT+Num0008 δίνει την εντολή "backspace" (διαγράφει τον χαρακτήρα αριστερά του δείκτη), ενώ η συντόμευση ALT+Num0013 δίνει την εντολή "carriage return" (διακόπτει τη γραμμή στο σημείο του δείκτη και ξεκινά καινούργια παράγραφο).
Η δεύτερη ομάδα χαρακτήρων περιλαμβάνει τους κωδικούς 20-7E, που αντιπροσωπεύουν γράμματα, αριθμούς, σημεία στίξης και ορισμένα σύμβολα.
Στον πίνακα που ακολουθεί αναφέρονται οι αντιστοιχίσεις και οι ονομασίες των χαρακτήρων με βάση την τελευταία αναθεώρηση του 1986. Ο αριθμός που συνοδεύει τον χαρακτήρα είναι ο κωδικός στο δεκαδικό σύστημα, ενώ ο κωδικός του δεκαεξαδικού συστήματος είναι το σημείο τομής της γραμμής με τη στήλη (π.χ. το ίσον έχει δεκαεξαδικό κωδικό 3D). Τοποθετήστε προσωρινά τον δείκτη σε έναν χαρακτήρα για να δείτε την ονομασία του.
| 0 | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | A | B | C | D | E | F | |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 0 | NUL 0 |
SOH 1 |
STX 2 |
ETX 3 |
EOT 4 |
ENQ 5 |
ACK 6 |
BEL 7 |
BS 8 |
HT 9 |
LF 10 |
VT 11 |
FF 12 |
CR 13 |
SO 14 |
SI 15 |
| 1 | DLE 16 |
DC1 17 |
DC2 18 |
DC3 19 |
DC4 20 |
NAK 21 |
SYN 22 |
ETB 23 |
CAN 24 |
EM 25 |
SUB 26 |
ESC 27 |
FS 28 |
GS 29 |
RS 30 |
US 31 |
| 2 | SP 32 |
! 33 |
" 34 |
# 35 |
$ 36 |
% 37 |
& 38 |
' 39 |
( 40 |
) 41 |
* 42 |
+ 43 |
, 44 |
- 45 |
. 46 |
/ 47 |
| 3 | 0 48 |
1 49 |
2 50 |
3 51 |
4 52 |
5 53 |
6 54 |
7 55 |
8 56 |
9 57 |
: 58 |
; 59 |
< 60 |
= 61 |
> 62 |
? 63 |
| 4 | @ 64 |
A 65 |
B 66 |
C 67 |
D 68 |
E 69 |
F 70 |
G 71 |
H 72 |
I 73 |
J 74 |
K 75 |
L 76 |
M 77 |
N 78 |
O 79 |
| 5 | P 80 |
Q 81 |
R 82 |
S 83 |
T 84 |
U 85 |
V 86 |
W 87 |
X 88 |
Y 89 |
Z 90 |
[ 91 |
\ 92 |
] 93 |
^ 94 |
_ 95 |
| 6 | ` 96 |
a 97 |
b 98 |
c 99 |
d 100 |
e 101 |
f 102 |
g 103 |
h 104 |
i 105 |
j 106 |
k 107 |
l 108 |
m 109 |
n 110 |
o 111 |
| 7 | p 112 |
q 113 |
r 114 |
s 115 |
t 116 |
u 117 |
v 118 |
w 119 |
x 120 |
y 121 |
z 122 |
{ 123 |
| 124 |
} 125 |
~ 126 |
DEL 127 |
Μη εκτυπώσιμοι χαρακτήρες
Σχόλια
- Πολλοί συγκαταλέγουν τον κωδικό 20 στους μη εκτυπώσιμους χαρακτήρες (πρόκειται για τον κωδικό που αντιπροσωπεύει το κενό διάστημα μεταξύ των λέξεων). Έχω συμφωνήσει με τους υπόλοιπους, που τον θεωρούν περισσότερο εκτυπώσιμο χαρακτήρα ακόμα κι αν είναι αόρατος, παρά χαρακτήρα ελέγχου.
- Αν εξαιρέσουμε τους μη εκτυπώσιμους χαρακτήρες, όπου χρησιμοποιώ τις καθιερωμένες αγγλικές συντομεύσεις και ονόματα, στα υπόλοιπα, η ονοματολογία που χρησιμοποιώ είναι αδόκιμη. Η διαφορά της δικής μου ονομασίας από την καθιερωμένη αγγλική είναι πιο φανερή ιδιαίτερα σε χαρακτήρες που δεν έχουν ελληνικό αντίστοιχο. Οι κυριότεροι από αυτούς:
- 22 (διπλό εισαγωγικό): Ακολούθησα το αγγλικό όνομα αφού έχει σχεδόν καθιερωθεί και σαν ελληνικό σημείο στίξης. Στην πραγματικότητα τα ελληνικά εισαγωγικά είναι « ».
- 3B (άνω τελεία): Δεν μπορώ να την πω ερωτηματικό γιατί δεν είναι. Ο πίνακας ASCII δεν καλύπτει ελληνικούς χαρακτήρες. Η άνω τελεία είναι αυτή που φαίνεται στο πλήκτρο δεξιά από το "Λ" και έχει κωδικό 3B. Το ελληνικό ερωτηματικό είναι "κρυμμένο" κάτω από το "Q" και έχει κωδικό 037E στους πίνακες Unicode.
- 3A (άνω κάτω τελεία): Αντίθετα από την άνω τελεία, και η ελληνική και η αγγλική άνω κάτω τελεία έχουν τον ίδιο κωδικό (3A) κι ας υπάρχουν δύο πλήκτρα. Αγγλική θεωρείται αυτή που είναι στο πλήκτρο δεξιά από το "Λ", ενώ η ελληνική είναι κάτω από το "Q" όπως το ερωτηματικό, αλλά με πατημένο το πλήκτρο Shift.
- 40 (εμπορικό με): Διαβάζεται "ατ" αλλά το απέδωσα ακολουθώντας την αρχική του έννοια που προέρχεται από τις εμπορικές συναλλαγές ως συντόμευση της έκφρασης "at a rate of" (=με τιμή...).
- 5E (έμφαση, δύναμη): Το αγγλικό όνομα είναι caret και χρησιμοποιείται σε πολλές γλώσσες για να δώσει έμφαση ή να αλλάξει την προφορά ενός γράμματος. Κράτησα την ερμηνεία "έμφαση" αλλά αναφέρω και την έννοια της δύναμης, από τη χρήση του στα μαθηματικά ως σύμβολο δύναμης, όταν δεν χρησιμοποιούνται εκθέτες (5^6=56).
- 60 (βαρεία): Χρησιμοποιώ το όνομα "βαρεία" επειδή μοιάζει με τη βαρεία, και δεν βρήκα αντίστοιχη ελληνική έννοια της λειτουργίας της. Επειδή όμως δεν είναι η βαρεία τη χαρακτηρίζω ως σύμβολο. (Στα... παλιά ελληνικά, βαρεία έπαιρναν, εκτός ορισμένων εξαιρέσεων, οι οξύτονες λέξεις, όταν δεν ακολουθούσε σημείο στίξης).
- 7E (Λογικός τελεστής δεν): Λόγω της ομοιότητας πολλοί ονομάζουν τον χαρακτήρα περισπωμένη. Σημαντική διαφορά: Το σημερινό πλήκτρο παράγει αποτέλεσμα. Αντίθετα, το πλήκτρο που είχε την περισπωμένη ήταν νεκρό πλήκτρο: το πάτημά του δεν παρήγαγε αποτέλεσμα, έως ότου να πατηθεί το επόμενο πλήκτρο και να εμφανιστεί ο περισπώμενος χαρακτήρας (Το ίδιο ισχύει και για τη "βαρεία" προηγουμένως).
–
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου